قصه همون دلی که........

شاعرانه عاشقانه اجتماعی درهم

قصه همون دلی که........

شاعرانه عاشقانه اجتماعی درهم

جدا مانده

ارغوان شاخه همخون جدا مانده من

        آسمان تو چه رنگ است امروز؟

                  آفتابی ست هوا؟

                       یا گرفته است هنوز ؟

من در این گوشه که از دنیا بیرون است

               آفتابی به سرم نیست

                       از بهاران خبرم نیست

آنچه می بینم دیوار است

              آه این سخت سیاه

                   آنچنان نزدیک است

                         که چو بر می کشم از سینه نفس

                                         نفسم را بر می گرداند

ره چنان بسته که پرواز نگه

                     در همین یک قدمی می ماند

                                کورسویی ز چراغی رنجور

                                     قصه پرداز شب ظلمانیست

                         نفسم می گیرد

                                که هوا هم اینجا زندانی ست

هر چه با من اینجاست

        رنگ رخ باخته است

   آفتابی هرگز

         گوشه چشمی هم 

             بر فراموشی این دخمه نینداخته است

                    اندر این گوشه خاموش فراموش شده

                           کز دم سردش هر شمعی خاموش شده

           یاد رنگینی در خاطرمن

                     گریه می انگیزد

                         ارغوانم آنجاست

                                 ارغوانم تنهاست

                                      ارغوانم دارد می گرید

            چون دل من که چنین خون ‌آلود

                         هر دم از دیده فرو می ریزد

       ارغوان

              این چه رازیست که هر بار بهار

                          با عزای دل ما می آید؟

       که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است

            وین چنین بر جگر سوختگان

                           داغ بر داغ می افزاید؟

       ارغوان پنجه خونین زمین

                  دامن صبح بگیر

               وز سواران خرامنده خورشید بپرس 

                          کی بر این درد غم می گذرند ؟

  ارغوان خوشه خون

     بامدادان که کبوترها

      بر لب پنجره ی باز سحر غلغله می آغازند

             جان گل رنگ مرا

                    بر سر دست بگیر

                    به تماشاگه پرواز ببر 

    آه بشتاب که هم پروازان

          نگران غم هم پروازند

             ارغوان بیرق گلگون بهار 

               تو برافراشته باش

                  شعر خونبار منی

                   یاد رنگین رفیقانم را

                      بر زبان داشته باش

تو بخوان نغمه ناخوانده ی من 

            ارغوان شاخه همخون جدا مانده من ...


نظرات 2 + ارسال نظر
دبیرخانه هفتمین کنگره شعر رضوی یکشنبه 17 اردیبهشت‌ماه سال 1391 ساعت 11:29 ق.ظ http://www.razavi7.blogfa.com

راخوان هفتمین کنگره
السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا
فراخوان
هفتمین کنگره سراسری شعر رضوی از سری برنامه های دهمین جشنواره بین المللی امام رضا (علیه السلام )
موضوع
برگزاری کنگره شعر پیرامون زندگی و ابعاد مختلف شخصیت هشتمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت حضت امام رضا (علیه السلام )
شرایط شرکت
-محدودیت سنی برای شرکت کنندگان وجود ندارد
-قالب اشعار ارسالی به کنگره آزاد است ( قصیده و غزل و....) شرکت کنندگان می توانند حداکثر 3 اثر به دبیرخانه ارسال نمایند
- آثارباید به صورت تایپ شده ارسال شودشرکت کنندگان میتوانند آثار خودرا از طریق وب سایت کنگره نیز ارسال دارند .
داوری
- دبیرخانه کنگره با توجه به حجم و نوع آثار رسیده ازطریق هیات داوری و در چند بخش تعدادی از آثار را انتخاب و از صاحبان اثر جهت حضور و قرائت شعر در کنگره دعوت به عمل خواهد آورد.
جوایز
نفر اول : لوح سپاس و تندیس جشنواره و مبلغ 8000000ریال جایزه نقدی
نفر دوم: لوح سپاس و تندیس جشنواره و مبلغ 7000000ریال جایزه نقدی
نفر سوم : لوح سپاس و تندیس جشنواره ومبلغ 6000000ریال جایزه نقدی
نفر چهارم : لوح سپاس و تندیس جشنواره و مبلغ 5000000ریال جایزه نقدی
نفر پنجم: لوح سپاس و تندیس جشنواره ومبلغ 4000000ریال جایزه نقدی
نفر ششم، هفتم و هشتم : لوح سپاس و تندیس جشنواره و مبلغ 3000000ریال جایزه نقدی
تقویم
مهلت ارسال آثار : 15شهریور 1391
اعلام نتایج : 31شهریور1391
تاریخ برگزاری کنگره: بخش مسابقه کنگره 27شهریور ماه همزمان با هفته فرهنگ رضوی
تاریخ برگزاری مراسم اختتامیه در استان : سه شنبه 4مهرماه 1391
توضیحات بیشتر در وب سایت و وبلاگ هفتمین کنگره شعر رضوی دنبال کنید
www.kermanrazavi.ir
www.razavi7.blogfa.com

من سه‌شنبه 19 اردیبهشت‌ماه سال 1391 ساعت 12:09 ب.ظ

رباره ی دوچشم تو حرفی نمی زنم
لعنت به من که این همه با دوست، دشمن ام

ای چشم مهربان تو مفعول و فاعلات
من مثل شاهنامه فعولن فعولنم

این دست های رو شده یک مرد عاشق ست
بازی تمام شد من در دست این زنم

باید مرا ببخشی اگر تشنه مانده ای
آه ای زمین سوخته ابری سترونم

ای کاش قلب گرم تو را برق می گرفت
من یک چراغ نفتی سردم که روشنم

سنگین شدی برای خودت نشکنی مرا
حتما خیال می کنی از جنس آهنم

شال و کلاه کن مگر از روی اتفاق
با برف سال بعد بیایی به دیدنم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد