فراموش کردن ساده ست

  

فراموش کردن خیلی ساده است!  

اگه باور نمی کنید من بهتون می گم چه جوری !  

تمام خاطرات رو،خوب یا بد به دست فراموشی سپردن و با خیال راحت   

روی تختت توی خوابگاه لم دادن و کتاب خوندن خیلی راحته!  

به هیچی فکر نکردن، گذشته و آینده، و بوی خوش بهار باطعم  

 پشه های زابل رورو توی ریه ها فرو بردن،بدون فکر کردن به روزها   

وماه ها وسال های گذشته خیلی راحته! 

شب ها وقت خواب گریه نکردن و صبح ها جلوی آینه اخم نکردن راحته! 

حالا می گم چه جوری: 

کافیه فقط‌: 

به عکس ها نگاه نکنید (نه توی کامپیوتر نه توی آلبوم...نه روی دیوار،نه  

توی کتابا...دفترا...) 

دفتر خاطراتتون رو نخونید(به هیچ عنوان) 

شب ها نخوابید(برای اینکه خواب عکس ها! رو نبینید) 

غذاهای خاطره انگیز رو نخورید(که تعدادشون احتمالا کم نیست و بعد 

از مدتی ممکنه از گشنگی بمیرید،ایراد نداره.بهتر از مردن با غصه ست)  

جاهای خاطره انگیز نرید(بهتره کلا از خونه بیرون نرید) 

تبلیغ های ماهواره رو نگاه نکنید(احتمالا هر شخصیتی در ماهواره و  

تبلیغاتش براتون خاطراتی به همراه داره) 

دفتر شعر خودتون رو نخونید(کلا نخونید) 

آهنگ های خاطره انگیز گوش ندید(کلا آهنگ گوش ندید) 

سفرهای خاطره انگیز نرید(کلا سفر نرید به نظرم)! 

یه سری عطر ها رو بو نکنید(بهتره عطر فروشی نرید کلا) 

خرید خونه رو به عهده ی شخص دیگه ای بذارید(توی قفسه های مواد  

غذایی فروشگاه رفاه خودتون رو به خوندن درصد چربی ماست ها 

مشغول کنید) 

مردن هم روش ساده تری از تمام این هاست!!!! 

خودم:بد داغونم رفقا